Mijn Bonaire

Een heel klein stipje op de kaart

omringd door helder blauw water

nietig en onbedorven

dat is mijn Bonaire uit de jaren 70.

Een ongeslepen diamant

zo uit de hemel gevallen

fluweelzachte sterrenhemel

donkere schaduwen

en de altijd aanwezige

noordoost passaat.

Met pijn in mijn hart

laat ik jou achter

nieuwe horizonten opzoeken

ontplooien van innerlijke gaven

er is geen plaats voor heimwee

noch voor zelfmedelijden.

Veertig jaar later.

Je bent tot leven gekomen.

Onherkenbaar ben je

voor mij die jou herinnert

als een kale rots

maar met de warmte

van een liefhebbend hart.

Ik treur om mijn Bonaire

van weleer

een heel klein stipje op de kaart

omringd door een

helderblauwe zee.